Inleiding 

De Product Carbon Footprint-methodologie streeft ernaar om op productniveau een grootorde van de CO2-eq-emissies te verstrekken, door ofwel het aardopwarmingsvermogen weer te geven zoals dat is vastgesteld in de verklaringen van de leverancier over CO2-eq-emissies van Milieu Product Verklaringen (MPV), of door schattingen van de koolstofvoetafdruk te verstrekken op het niveau van de ETIM-classificatie of -subclassificatie van technische producteigenschappen (Elektro-Technisch Informatie Model). Ze maakt gebruik van beschikbare data en veronderstellingen over een groot aantal producten en omvat de volgende stappen. 

Verklaringen van leveranciers over CO2-eq-emissies of Environmental Product Declarations 

De leveranciers van Sonepar verstrekken informatie over hun CO2-eq-emissies via Milieu Product Verklaringen. De vermelde CO2-eq-emissies stemmen overeen met het aardopwarmingsvermogen over de volledige levenscyclus van producten (CO2-eq-emissies van cradle-to-grave (de volledige levenscyclus)) en worden gepubliceerd wanneer ze beschikbaar zijn. 

Schattingen van Sonepar

Verzameling van data
Voor producten waarvoor er geen CO2-eq-data van de leverancier beschikbaar zijn, stelt Sonepar schattingen op en verzamelt het beschikbare CO2-eq-data van:

• Primaire data van het Green Offer bezorgd door Leveranciers
• Door leveranciers aan Sonepar verstrekte informatie over CO2-eq-emissies en Environmental Product Declarations
• Environmental Product Declarations van leveranciers, verzameld in PDF en verwerkt aan de hand van AI-algoritmes voor machine learning
• Environmental Product Declarations van leveranciers uit datapools 

Classificatie via machine learning 
Sonepar voert (sub)classificaties uit om de gemiddelde CO2-eq-emissies te schatten op basis van de beschikbare koolstofdata en data over productkenmerken, zoals vermogen, afmetingen, ... Aan de hand daarvan worden ETIM-categorieën onderverdeeld in homogene subcategorieën en wordt er voor producten een grootorde verstrekt. Dit proces omvat de volgende stappen:

Elke categorie omvat een gemiddelde CO2-eq-waarde per subcategorie en de meest invloedrijke productparameter(s) voor de subcategorieën. Voor de onderverdeling van producten in subcategorieën kunnen er 1 tot 4 parameters worden gebruikt. Het bereik wordt gedefinieerd met behulp van de standaardafwijking en op de resultaten wordt een marge bijgeteld om rekening te houden met de onzekerheid in vergelijking met de werkelijke informatie die door leveranciers wordt verstrekt. 

De koolstofvoetafdruk wordt vervolgens uitgedrukt in kg CO2-eq, die zowel CO2-eq-emissies omvat als de bijkomende broeikasgassen die worden aanbevolen door het Intergovernmental Panel on Climate Change (derde beoordelingsverslag van het IPCC, 2001), en stemt overeen met de emissies over de hele levenscyclus van elk product, inclusief vervaardiging, transport, gebruik en end-of-life. 

Beslissingsboom CO2-weergave  

De volgende beslissingsboom vat samen hoe de CO2-eq-emissies voor een product moeten worden weergegeven. Merk op dat wanneer er voor een ETIM-categorie geen regressie kan worden berekend, er geen CO2-eq-waarde wordt weergegeven tenzij er een verklaring van een leverancier beschikbaar is. 

Wat is de volgende stap? 

Sonepar begon met producten in de categorieën kabel, verlichting, installatiematerialen en industriële automatisering. In de toekomst wil Sonepar ook andere ETIM-categorieën opnemen in het toepassingsgebied van de methodologie. Sonepar geeft voorrang aan ETIM-categorieën waarbij er voor bepaalde producten reeds CO2-eq-informatie beschikbaar is. Sonepar zal zijn leveranciers ook aanspreken om bijkomende informatie over de koolstofvoetafdruk te verstrekken om zijn portfolio uit te breiden.